Projekty Open Source zyskują coraz większość popularność w dzisiejszych czasach. Decydując się na rozpoczęcie własnego otwartego projektu (bądź przekazując już istniejący komercyjny produkt w ręce społeczności programistów) jedną z decyzji którą będziemy musieli podjąć jest rodzaj licencji. Licencje w projekcie Open Source może wydawać się dość mało istotną sprawą – w końcu upubliczniamy nasz kod, jednak warto wiedzieć jakich licencji możemy używać i co możemy dzięki nim zyskać. Jest to również przydatna wiedza w przypadku gdy chcemy z takiegoż projektu skorzystać i nie chcemy narazić się jego twórcy.
OSI
Jeszcze słowem wstępu dodam, iż jednostką odpowiedzialną za definiowanie licencji dla projektów Open Source jest Open Source Initiative (OSI). OSI jest organizacją działającą od 1998 roku której celem jest popularyzowanie otwartych projektów oraz definiowanie jakie kryteria muszą być spełnione przez projekt, aby ten został uznany za projekt Open Source.
Jeżeli ktoś jest ogromnym miłośnikiem tej idei oraz czuje potrzebę popularyzowana tego typu projektów – już za jedyne 40$ rocznie możemy stać się pełnoprawnymi członkami w/w organizacji. Więcej informacji można znaleźć pod tym linkiem.
Licencje
Omówimy sobie dzisiaj pięć najbardziej popularnych licencji:
- GNU General Public License (GPLv3)
- GNU General Public License (GPLv2)
- Apache 2.0
- Berkeley Software Distribution (BSD)
- MIT
GNU General Public License (GPLv3)
Licencja GPLv3 jest najbardziej restrykcyjną z omawianych dzisiaj licencji. Chroni ona w znacznym stopniu autora oprogramowania i narzuca sporo ograniczeń na osoby chcące z tego kodu skorzystać.
Największe ograniczenia:
- każdy projekt korzystający z dowolnego innego projektu z licencją GPLv3 musi być otwarty i dostępny publicznie,
- każdy nowy projekt bazujący na programie objętym licencją GPL musi również być wydany w oparciu o tą licencję,
- wszelkie zmiany dokonane w kodzie źródłowym muszą zostać udokumentowane,
- jeżeli użyliśmy naszego własnego opatentowanego dzieła podczas tworzenia oprogramowania wydanego pod licencją GPLv3, automatycznie dajemy prawo do korzystania z tego dzieła użytkownikom oprogramowania.
Licencja GPLv2 od GPLv3 różni się jedynie zapisem dotyczącym praw patentowych. Punkt ten został dodany w wersji trzeciej, aby uniemożliwić organizacjom pobieranie opłat za użytkowanie ich patentów (było to związane z kontrowersyjnym porozumieniem Microsoftu oraz firmy Novell).
Popularnymi projektami korzystającymi z GPLv3 jest Bash, GIMP. Przykładem produktu wydanego pod licencją GPLv2 jest Linux.
Apache License 2.0
Nieco bardziej otwartą na użytkownika jest licencja Apache 2.0. Jej główne założenia to:
- kod źródłowy aplikacji korzystającej z projektów wydanych pod tą licencją nie musi otwarty,
- modyfikacje projektów mogą zostać wydane pod dowolną wybraną przez nas licencją,
- wszelkie zmiany dokonane w kodzie źródłowym projektu muszą zostać udokumentowane,
- prawa patentowe zostają takie same jak w przypadku GPLv3,
- wyraźnie zakazuje ona używania nazw handlowych znalezionych w projekcie.
Android, Swift oraz Apache (a jakże) – wszystkie te projekty są wydane wraz z licencją Apache 2.0
Berkeley Software Distribution (BSD)
BSD daje nam jeszcze więcej swobody niż Apache 2.0. W tym przypadku musimy pamiętać o następujących rzeczach:
- kod źródłowy aplikacji korzystającej z projektów wydanych pod tą licencją nie musi otwarty,
- modyfikacje projektów mogą zostać wydane pod dowolną wybraną przez nas licencją,
- wszelkie zmiany dokonane w kodzie źródłowym projektu mogą, ale nie muszą zostać udokumentowane,
- BSD nie zawiera wyraźnego stanowiska w sprawie wykorzystania patentów,
- licencja oraz wzmianka copyright musi zostać umieszczona w dokumentacji skompilowanej już wersji kodu źródłowego,
- nazwiska autorów oraz osób wspierających rozwój projektu (nie wiem jak inaczej przetłumaczyć contributors ) pod licencją BSD nie mogą zostać użyte bez ich zgody.
Przykłady projektów z licencją BSD – Go, Pure.css, Sentry, FreeBSD.
MIT
Licencja która cieszy wszystkich użytkowników otwartych projektów – jest najmniej rygorystyczną i jednocześnie obecnie najpopularniejszą licencją w świecie Open Source. Główne założenia:
- kod źródłowy aplikacji korzystającej z projektów wydanych pod tą licencją nie musi otwarty,
- modyfikacje projektów mogą zostać wydane pod dowolną wybraną przez nas licencją,
- wszelkie zmiany dokonane w kodzie źródłowym projektu mogą, ale nie muszą zostać udokumentowane,
- brak praw patentowych.
Angular.js, jQuery, Rails, Bootstrap oraz React – to tylko nieliczne przykłady projektów wydanych pod licencją MIT.
Mam nadzieję, że z tą wiedzą już dużo łatwiej będzie każdemu przeglądać repozytoria projektów Open Source i jednak od czasu do czasu zwracać uwagę na sekcję License. Licencje Open Source mimo, iż wydają się mało istotne, mogą przynieść nam sporo problemów z prawem.
